Makamlar günlüktür, bu gün var yarın yok. Kalıcı makamlar (ahirette) elde edinmek isteyen büyükler, köprüden geçmemeli, köprü olmalı, köprüden geçirmeli halkı, halkları hizmetinde bulunduğu tüm insanları, insanlığı.
Ey Hakkâri yöneticileri! Köprü olun. Çünkü büyüklük köprü olmayı gerektirir. Köprü olmayı bilmeyen reislik, yöneticilik, ağabeylik, babalık, kısacası yürütmeyi bilemez ve yapamaz. Kime mi köprülük? Hırsıza doğruyu bulana kadar pes etmeden sabırla köprülük, arsıza köprülük, sevene, sevmeyene, dostuna düşmanına, insanlık değerlerinden taviz veren vermeyen herkese, her yerde, her zaman, her şartta, her sözde, her icraatta, yıkan, yapan, üretene, tüketene köprü olmalı makamdan inmeli, yol olmalı, yol göstermeli, rehberlik etmeli…
Madde olan makam araçları veya koltuklar değil, can olan cana katan insanla, halkla iç içe haşir neşir olmalı, kederlerini sıkıntıları yaşamalı, bedeninde taşımalı, yük yapmalı uykularına… 6 gün makam araçları, 1 gün yaya olarak bir mahalle, bir cadde, bir sokakta halkla yürümeyi çamura bata kalkmayı, sözü değil duası geçenlerin sofralarına misafir olmayı, sofralarınıza misafir etmeyi, dere yatağında, mahallelerin en ücra köşelerinde, yüksek binalar arasında kaybolan yıkık dökük topraklı evleri ziyaret edin,
“Fırat'ın kenarında bir koyun kaybolsa Rabbim hesabını benden soracaktır'' diyen Hz Ömer’in haline inin görün, yaşayın ki!
Muhtarsız ve sahipsiz olan Otluca Köy yollarının, merkez denilen aşağıda ki yollara nazaran Ankara Merkez göründüğünü… (Manzaralar Sürme Hanım Caddesinden)