Cemre dirilmektir. Cemre ayağa kalkmaktır. Cemre silkinmektir. Cemre uyanmaktır. Cemre yeniden doğmaktır. Cemre müjde, pes etmeme, yılmama, ümit var olma, ümitsizliğe kapılmamaktır…

Cemre havaya düşerse; havada değişimler başlar soğuklar sıcağa dönüşür. Suya düşse; buzlar erimeye, kuzeyler ısınmaya başlar. Cemre toprağa düştü mü; toprak açılır, nebatatlar filizlenir, dallar canlanır, kardelenler baş kaldırır, doğada hayat bir başka güzel olur.

Cemre bir de gönüllerimize düşse, bedenimizde kendisine yer edinse, iman aşkıyla ilkin başı (kafa)mıza düşse…

 Kafamız da; kardeş kardeşe tuzak kurmazsa, sırtından hançerlemezse, kalleşçe yanaşıp vurmazsa, ırz namusu hakkında şeytani planlar, projelerle hayaller kurmazsa, Haktan başkasına secdeye kapılmazsa…

Cemre kalbimize düşse de; fitne fesadımız ortadan kalksa, kinimiz toprağa gömülse, böbürlenmemiz, hor görmemiz, fakir fukarayı ezmemize, insanı dışlamamıza son verse, kalbimiz de her dem zikir, fikir, şükür nakaratları yükselse...

Cemremiz; hakkaniyet yolunda ayaklarımıza vurulan prangaları kırsa, saadet zinciri yolunda yürüyen adımlarımızı hayırda hızlandırsa, daha bir gür sesle yerleri inletse…

Nasırlı ellerimize düşsün ki! Helalinden ekmeğimizi bölsek, parçalasak, paylaşsak, günahsız avuçlarımızla abdest uzuvlarımızı güzel bir ovsak...

Cemre; haramlara bakan ardında gelen gelecek darbeleri görmeyen gözlerimize düşsün, düşsün ki! Afetleri sezsin, kul olma yolunda ki imtihanın üstesinden gelsin, Kur-an ve Sünnet izinde izci olma erdemine ersin...

Cemre dillerimize düşse de; lisanımızdan çıkana pişman olmasak, şeytani sözcükler, müstehcen kelimeler, ahlak dışı cümleler, kalp kıran, gönül yaralayan, sevene engel olan, insanca yaşamayı, hayırda pak kalmayı, güzele perde olan çirkinliklere set olsa, isyansız bir nefesle haşir neşir olsa…

Cemre kulaklarımıza düşsün ki! Dedikoduya uzatılan duyu organımızın ateşe uzandığı, bize söz getirenin bizden de söz götüreceği fikriyle yangına son verse...

Her mideye inen harama kapı kapasa, helal haram diye ayrımcılık yapsa, giriş izni olmayana kale olsa, mideye varma yolunda ter döken zararlı rızka set olsa…

Bedenimizin tümüne düşsün Cemre! Allah’ın buyruğundan çıkmamamız, emirlerini çiğnemememiz, Kitabına, Peygamberine daima sadık kalmamız için...

Cemre fikirlerimize, düşüncelerimize, hayallerimize de insin; kardeşlerimizin fikirleri tarumar edilmesin, hakkaniyet yolunda ki hayalleri sönmesin, farklı fikirlerin kültür zenginliklerimizin hazine kutusu olduğu anlaşılsın, farklı siyasi düşünceler, beş parmağın bir elde nasıl toplandığı misali kenetlensin…

Cemre tabiata, doğaya düştüğünde nasıl ki; renkleri, boyları, ebatları, farklı farklı özellikleri bir arada bir ve beraber toplatılıyorsa nebatatlar… Bizlere de düşsün ki! Üzerinde oluk oluk akan kanlar durduğunda toprak bayram etsin, kuşlar seyahatnameye hazırlansın, dallar çeşit çeşit çiçeklerle, güzelliklere gebe kalsın…

Cemre cemre olsun. İnsan içine düşsün, âdem tevekküle gark olsun, sabırda pişsin, dünya imtihanında cenneti hak etsin.

 İnsan cemresin (iman dolu beden) de yeniden, yeni bir sayfayla ayağa kalkmak umuduyla…

Selam ve dua ile…