Hayırdır? Günlerdir, dünya gündemine taşınan bir heştegli mesaj atarak vicdanını soğutuyorsun? Hatırladın mı ben Hatice. Hani 15 yıl önce kocam beni kış kıyamette sokağa attığında kapını çalmıştım. Kucağımda emzikli bebeğimle yardım dilenmiştim senden de “kocana dön evine git kızım kocandır döver de sever de” demiştin. Hatırladın mı? Hatırlayamazsın çünkü gerçek ismimi söylemedim daha.

Hayırdır? Sürekli sosyal medyandan “karısını öldüren adam erkekse ben erkek değilim” diyorsun kendini ört bas ederek. Hatırladın mı ben Fatma. Hani kocam 15 yıl önce ağzımı burnumu dağıtmıştı kan revan olmuştum koşarak bakkalına gelmiştim. “Lütfen yardım et, polisi ara” demiştim de bana “aman kızım beni bulaştırma. Şurda ankesörlü telefon var oradan polisi sen ara” deyip beni sepetlemiştin kapından. Hatırladın mı? Hatırlayamazsın çünkü gerçek ismimi söylemedim daha.

Hayırdır? Sürekli öldürülen kadınların fotoğraflarını yayınlayıp altına vicdan sızlatan yazılar yazıyorsun? Hatırladın mı ben Esma. Hani 15 yıl önce kocam yerden yüzümü kaldırdım sağa sola bakındım diye sokağın ortasında beni yumruklamıştı. Yere düşerken senin ayağına tutunmuştum “bana yardım et” diyerek yüzüne bakmıştım da ayağını sertçe elimden çekip yanımdan geçip gitmiştin. Hatırladın mı? Hatırlayamazsın çünkü gerçek ismimi söylemedim daha.

Hayırdır? Sürekli işyerinde, markette insanlarla sohpette kullanıyorsun kadına şiddet konusunu. Gündemde kalmaya çalışarak. Herkes de seni vicdanlı biri zannediyor. Hatırladın mı ben Sevim. Hani beş aylık hamileydim bir parkta bir kutu hap içtim, kocamın yaptıklarına dayanamadım ve ölmek istedim karnımdaki bebekle ve senin bulunduğun hastaneye getirmişlerdi beni. Sen de bana kusmam için o bir bidon tuzlu suyu uzatırken “Aman kocanın yaptığını söyleme. İşyerinde bunaldım falan de” diye akıl vermiştin ve raporlara öyle geçmişti.  Hatırladın mı? Hatırlayamazsın çünkü daha henüz gerçek ismimi söylemedim.

Hatırlayamazsınız. Çünkü ben senin komşundum, ben senin bakkalından alışveriş yapan bir müşterindim, ben seninle beraber yolda yürüyen biriydim, ben senin çalıştığın hastaneye yaralı olarak getirilmiş bir hastaydım. Ve siz ne yaptınız? Beni başınızdan savdınız. Beni görmezden geldiniz. Ben dayak yerken perdeni kapattın, ben sokağa atılırken dükkanının kapısını kapattın, ben yumruk yerken sen yanımdan geçip gittin, ben intihara kalkışırken sen beni başka tarafa yönlendirdin. 15 yıl önce bana yardım elini uzatsaydın, kapını açsaydın, polisi aramama yardım etseydin şu an belki de bu kadar kadın öldürülmezdi.

Peki ne mi oldu? Ben evimi kaybettim, tüm eşyalarımı kaybettim, ben şehrimi kaybettim, ben karnımdaki çocuğu kaybettim.

Hayırdır? Yine atacak mısın  heştekli mesajlar, gündeme oturacak vicdanını soğutacak, seni toplumda iyi bir yere oturtacak mesajlar, cümleler kuracak mısın hala?

15 yıl önce  sen bunu yaptın.

Bana  ne mi oldu? İşte bunu söylemeyeceğim. Çünkü söylersem beni hemen tanırsın ve utanırsın. Çünkü ben senin komşundum, arkadaşındım, hastandım, müşterindim, iş arkadaşındım. Bana yardım etmediğin için seni utandırmak istemiyorum. O yüzden benim ismim herkes. Emin ol çok iyiyim kendimi kurtardım. Peki?

Sen ne yapıyorsun?