Yeni dönem sorunlarımız ve sağlıktan sonraki en önemli problemimiz eğitim. Pandemi başladığından bugüne kadar bir yandan sağlık verileri açıklanırken, diğer yandan öğrencilerin online eğitim aldıkları sistemler konuşuldu. Yeterliliği yetersizliği derken okullar açıldı.

Şimdilerde öğrencilerin en büyük mağduriyeti barınma. Liseyi bitirmiş her öğrenci kazandığı bir üniversitenin heyecanını yaşayamadan üzerinde barınma gibi bir yükle karşı karşıya kaldı. Okulların açılmasıyla kiralar % 34.6 artış gösterdi. Zaten pandemi yüzünden zorda olan aileler bir de açık kalıp kalmayacağı belirsiz bir dönemde bu kiraları nasıl karşılayacağız derdine düştü. Yurt sorunu da hakeza aynı. En ekonomik barınma yollarını arayan çocuklarımız ya devlet yurdunun çıkmamasından mağdur ya da özel yurtların fahiş fiyatlarından.

Geleceğimiz dediğimiz öğrencilerimizin böyle kayıp bir dönemden geçerken, nasıl daha iyiyi yaparız bu kaybedilmiş zamanı nasıl telafi ederiz düşüncesinin gerek devlet olarak gerekse millet olarak menfaatlerimizi bir kenara bırakıp muhasebesini yapmamız gerekmez mi?

Hiçbir yerde hiçbir zaman olmayan fırsat eşitsizliği şu günlerde adeta yüzümüze çarpıyor. Bir yanda en lüks rezidanslarda kalan çocuklarımız bir tarafta kalacak yer bulamadığı için okulu donduranlar. Bu çocuklar bizim geleceğimiz onlara ‘daha iyiyi nasıl yaparız ı’ konuşmamız gerekirken nerede kalacaklarını konuşuyoruz ve bu hiç adil değil.

Her yıl tekrarlanan ancak bu yıl uzun bir aradan sonra daha da artarak karşımıza çıkan bu sorunlara kalıcı bir çözüm getirilmeli. Yurt ücretleri belli bir kurala göre artırılmalı. Aynı şekilde okul dönemine denk gelen dönmelerdeki kira artışları kontrol altına alınmalı. Acil önlemlerle belki önce geçici, hemen ardından kalıcı çözümler getirilebilmeli. Öğrencilerin bu sebepten okullarını dondurmalarının önüne geçilmeli.

Yapılan her hareket milli bir görev olarak algılanarak destek verilmeli.

Yoksa kaybımız bir nesil olabilir.